600 jaar kerk

Naar alle waarschijnlijkheid was Blaricum rond 1400 al een zelfstandige parochie. In verschillende bronnen wordt 1382 genoemd als begin.

Kort daarna zal er een houten kapelletje verrezen zijn, op de plaats van de huidige kerk.

Op een kaart van 1431 staat de kapel nog niet, maar op de beroemde "Ronde Kaart" van 1520 staat er al een kerk die groter is dan die van de buurgemeenten Huizen en Bussum.

In de oudste klok van onze kerk staat het jaartal 1512. Maar al van daarvoor zijn stukken van de parochie bewaard.

Bij de grote brand van 26 maart 1696, waarbij 34 huizen in de as werden gelegd, werd de kerk
zwaar beschadigd, maar weer met voortvarendheid gerestaureerd.

In het begin van de Franse Tijd hebben onder leiding van het gemeentebestuur onderhandelingen plaats over de overname van de kerk door de Rooms-Katholieken, maar deze willen de kerk eigenlijk niet hebben, waarschijnlijk vanwege het vele achterstallige onderhoud.

Begin negentiende eeuw komt de Gereformeerde kerk het gebouw wettelijk toe en blijft de toren bezit van de burgerlijke overheid.

In 1869 volgt een restauratie, mogelijk gemaakt door een door koning Willem III beschikbaar gesteld bedrag. In 1934 vindt de tot nu toe laatste restauratie plaats, waarbij de toren weer open wordt gemaakt naar de kerkruimte en ook de consistoriekamer wordt aangebouwd.

In 1996 werd gelijk met het 400-jarig gestaan van de gemeente, het 600-jarig bestaan van de kerk gevierd.