Dansen op de vulkaan
In het nieuws zag ik beelden van de vulkaanuitbarsting op het Canarische eiland La Palma. Een grote, angstaanjagend vuurzee van oranje vlammen en een kolkende lavarivier die zijn weg naar beneden zoekt, alles verbrandend en vernietigend wat op zijn pad komt. Je zal je huis er maar hebben staan!
Ik weet niet waarom, maar ik dacht aan het liedje “Dansen op de vulkaan” uit mijn jeugd. Eigenlijk ken ik het liedje niet echt – ik ken van de meeste liedjes wel de titel maar kan verder geen woord meezingen. Ik dacht altijd, dat de betekenis van het lied vergelijkbaar was met de gelijkenis uit de bijbel over het huis dat is gebouwd op een rots (Mattheus 7): als je verstandig bent, dan bouw je je huis op een rots, want op zand loop je kans dat ‘ie gaat verzakken, of bij een flinke regenbui met een modderstroom weggesleurd wordt. Net na de zomervakantie zul je dat misschien ook wel herkennen van de camping: wie zijn tentje op de verkeerde plek neerzet (bijvoorbeeld onder aan een heuvel, of vlak naast een riviertje), loopt kans om natte voeten te krijgen als het hard gaat regenen.
Nou ja, ik dacht in dit geval dus dat ‘dansen op de vulkaan’ ging over mensen die hun huis bouwen aan de voet van een vulkaan. Daar schijnt vaak zeer vruchtbare grond te zijn, dus het levert een goede oogst op voor (vaak arme) boeren. En dan nemen ze het risico voor lief, dat de vulkaan uitbarst en zij alles kwijt raken!
Toen ik op internet opzocht waar het lied nou eigenlijk over gaat, bleek het toch anders te zijn: het gaat over twee geliefden, die nog even plezier willen hebben voordat het einde van de wereld aanbreekt.
Je ziet dus onheil naderen, maar wilt nog gauw even genieten van het leven voordat het niet meer kan.
Herkenbaar?
Ik was vlak vóór de lockdown vorig jaar nog even een weekje in Marrakesh, in Marokko. Net op tijd terug, pfoei!
Voordat de restaurants voor corona dicht moesten, gingen mensen massaal nog gauw even uit eten. Het smaakte lekkerder dan ooit!
Toen de Amerikanen Afghanistan verlieten, gingen sommigen nog snel op familiebezoek, voordat het land in handen van de Taliban zou vallen. Oeps, nét te laat!
En dan barst de vulkaan uit. Of het virus, de oorlog, de crisis… Het rommelde al een tijdje, er kwam rook uit gaten en kieren, maar we wilden niet luisteren.
“O, God, help ons!”
Wat denk jij. Zou God onze smeekbeden verhoren?
Mieke Bleys
Nepnieuws
Ik kan mij niet herinneren dat er vroeger zoiets als ‘nepnieuws’ bestond. Waarschijnlijk bestond het wel, maar heette dat toen gewoon ‘een leugen’. Op social media en op de vele internetpagina’s zijn waarheid en totale onzin voor veel mensen nauwelijks van elkaar te onderscheiden. Hoe weet je nou wat echt is en wat niet? Best lastig! Lees dit verhaal maar eens:
Een koning was op weg naar een afspraak buiten het paleis, en keek door het raam van zijn gouden koets naar buiten. Toen de koets langs een klein boerendorp kwam, zag hij op een dikke boom een witte en rode cirkel, met precies middenin een pijl. “Perfect in de roos geschoten”, dacht de koning en vervolgde zijn reis. Maar even verderop zag hij nóg een boom, weer met een witte en rode cirkel, en weer met een pijl precies in de roos. En zo volgden er nog heel veel bomen. De koning was onder de indruk: hier was een heel erg goede boogschutter bezig geweest! Die zou hij graag eens ontmoeten, bedacht hij, want hij kon nog wel een goede schutter gebruiken in zijn hofhouding. Dus gaf de koning opdracht aan de koetsier dat hij moest stoppen op het dorpsplein, en zijn bedienden moesten rondvragen wie de pijlen in de boom had geschoten. Zo kwam de koning bij een klein huisje aan de rand van het dorp terecht. De bedienden klopten, en een man deed open.
“Heeft u de pijlen in de bomen geschoten?” vroeg de koning op de man af. De man boog diep voor de koning en zei: “Het spijt me zeer, mijn koning, als dat verboden is dan neem ik de schuld op mij en zal ik de schade vergoeden”.
De koning schudde zijn hoofd en zei: “welnee, beste man. Ik ben juist zeer onder de indruk van het knappe schietwerk”.
“In dat geval”, zei de man duidelijk opgelucht, “moet u bij mijn 10-jarige dochter zijn; zij heeft de pijlen in de bomen geschoten”. Hij schoof een klein verlegen meisje naar voren, dat achter de rug van haar vader had geschuild.
De koning keek verbaasd. “Heb jij dat gedaan? Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?”
Het meisje kreeg een kleur en stamelde: “Ik schoot gewoon in het wilde weg. En als de pijl toevallig in een boom bleef steken, tekende ik er met krijtjes een witte en een rode cirkel omheen. Ik beloof dat ik het nooit meer zal doen, meneer de koning.”
Ook in de Bijbel is het soms niet duidelijk wat echt gebeurd is en wat symbolisch bedoeld is. Best lastig, maar ook interessant!
Groet, Mieke
Vanaf 2015 is er een belangrijke verandering in de opzet van de Kinderkerk:
Er zal niet wekelijks, maar alleen op de eerste zondag van de maand + tijdens kerkelijke feestdagen Kinderkerk zijn voor de basisschooljeugd.
In de Zomervakantie is er Zomerstop. Voor de rest van de data zie het rooster van de Kinderkerk.